The breeze ~

I E D E R E E N

Sioux zette langzaam een paar stappen naar voren. De wind blies door zijn dikke vacht waardoor zijn haren op en neer waaiden. Hij voelde zich nieuw en fris, ook al had hij daar geen duidelijke reden voor. Het was alweer een tijd geleden dat de grote reu een ontmoeting had met een andere hond. Hij miste het. Hij miste de goede gesprekken die hij vaak hield. Zelfs de meest ruige hond kon hij nog op een of andere manier zien te kalmeren en uit te nodigen voor een gesprek. Het was een gave, zo verwoorden zijn weinige vrienden het. Ja, je zou misschien wel denken dat deze vriendelijke reus zou barsten van de vrienden, maar in tegendeel. En dit lag vooral aan Sioux zelf, hij had het niet zo op close friends. Hij bewaarde liever de afstand. Hij vond het moeilijk zichzelf bloot te geven, voornamelijk omdat hij wist wat voor gevaren dat met elkaar meebracht. Als een verkeerd persoon de verkeerde informatie binnen zou krijgen, zou het niet zo goed met hem af kunnen lopen. Hij mocht dat wel groot zijn, maar hij was niet strijdlustig en had dus ook slechte vechttechnieken. Zijn grootte zorgde er meestal al voor dat hij niet in een gevecht verwikkeld zou raken.

[Failing einde :')]

De middelgrote lichtbruine teef ijsbeerde naar de vuurtoren. Sady hief haar neus de lucht in en snoof een keer, De zoute zeelucht kon je echt ruiken en het begon gewoon in haar warme vacht te zitten. Ze keek naar de vuurtoren en toverde een grote glimlach op haar gezicht. Zo zeg, Dit had ze gemist! Sinds ze weg was geweest waren er nog maar een paar honden en zag alles er een beetje onverzorgd uit, maar nu... Wauw! Sady trippelde naar de vuurtoren en daar zag ze een grote Berner Sennenhond staan. Ja, Deze hond had ze eerder gezien! het was Sioux! "Heee!" Sady ging vlak voor de hond zitten en likte aan haar voorpoot waar een steentje in vast zat. Ze schudde haar kop en liet hem laag hangen. Sioux was ook veranderd.

[Heeel erg kort, maar ik heb goed nieuuws, ik benterug ..]